Werkwaardig bij Vreugdenhil Berging: Hoe een baan het verschil maakt

Drie mensen spraken donderdagochtend 10 oktober over het belang van werken en hun eigen re-integratie tijdens de Kennisbijeenkomst van Werkwaardig in de bedrijfshal van Vreugdenhil Berging in Rijswijk. De eerste spreker kreeg na uitval een nieuwe functie binnen het bergingsbedrijf. “Thuis zitten is niets voor mij”.

Raoul in ‘t Veen en HRM-adviseur Agnes Wiacek nemen plaats op de bank naast gespreksleider Cor van der Wel, directeur van Werkse!. In een halve cirkel om hen heen zitten zo’n veertig mensen. Beide sprekers werken bij Vreugdenhil. “Ik reed jaren in een bergingsauto, wat ik heerlijk vond. Knipperlicht aan en zo langs de files recht naar de mensen die je hulp kunnen gebruiken. Maar op een gegeven moment werd ik ziek en kwam ik thuis te zitten”, vertelt Raoul.

Doelloos thuis
Al snel kwam hij erachter dat thuis zitten niets voor hem was. “Het was de eerste keer in mijn leven dat ik me echt doelloos voelde. Ik zat eigenlijk de hele dag te wachten tot mijn vriendin weer thuiskwam van haar werk. Netflix had ik uitgespeeld en de hele dag gamen verveelt ook al snel.” Agnes begeleidde Raoul binnen Vreugdenhil naar een nieuwe passende baan. “Hij was ontzettend gemotiveerd om weer aan het werk te gaan en begon als planner. Inmiddels is hij accountmanager en dat bevalt goed”, vertelt Agnes.

De weg naar een nieuwe passende baan binnen hetzelfde bedrijf lijkt simpel, maar Agnes waarschuwt wel voor administratieve en legale rompslomp. “We hebben veel problemen gehad met het UWV, omdat ik een verkeerde term in het aanvraagformulier heb gebruikt. Ik raad iedereen aan om samen met een jurist alle rapporten in te vullen, dat scheelt een hoop tijd en gedoe.” Vanuit de zaal klinkt instemmend gemompel. Er zijn toehoorders met eenzelfde soort ervaringen. “Re-integratie kost veel tijd en energie en het UWV begrijpt daar als logge organisatie weinig van”, zo reageert een dame uit het publiek. Toch zijn er ook begripvolle opmerkingen richting de overheidsorganisatie. “Het UWV is ook maar gebonden aan de regels van de politiek”, zo klinkt het. Het is een mooie discussie, maar ook tijd voor de volgende spreker, die meer dan vijftien jaar thuis heeft gezeten.

Vijftien jaar werkloos
Wilco van Nieuwland heeft last van chronische depressie en raakte vijftien jaar geleden werkloos. Door achterstanden bij Werkse!, onder andere door de coronapandemie, kwam hij pas vorig jaar in aanraking met Werkse!. “Ik voelde me afgeschreven en vergeten door de wereld en had niet het idee dat ik ooit weer betaald werk zou kunnen doen.” Consulent Chelle Willems herinnert zich haar eerste gesprek met Wilco. “Hij had weinig zelfvertrouwen, wat mij heeft doen inzien hoe belangrijk het is om een veilige omgeving te creëren.” Wilco begon met meelopen bij de groenvoorziening van Werkse!, maar dat bleek niets voor hem.

Al wandelend een baan
“Het voelde als een tegenslag, dat het bij groen niet lekker ging. Hierdoor werd mijn zelfvertrouwen nog verder omlaag gebracht”, vertelt Wilco. “Bij Werkse! heb ik echter geleerd dat je fouten mag maken. In eerste instantie had ik het gevoel dat ik meteen 40 uur moest gaan werken, maar dat is helemaal niet zo. Je krijgt bij Werkse! echt de tijd om op je eigen tempo en niveau uit te zoeken waar je goed in bent en wat bij je past. Langzaamaan kreeg ik mijn vertrouwen terug. Uiteindelijk deed ik mee met de Doe-activiteit ‘Ontdek je plek’ van Werkwaardig. Een aantal weken wandelen met werkzoekenden en werkgevers. Hierdoor vond ik een baan in de zorg, bij Pieter van Foreest.”

Cor reageert hierop door mensen uit te nodigen om ook echt mee te doen met de activiteiten van Werkwaardig. “De wandelingen zijn een mooie, laagdrempelige manier om met elkaar in gesprek te komen”, aldus de gespreksleider.

Verkeer regelen bij een concert
Tijd voor de laatste spreker. Mario van de Tas werkte dertig jaar in de kassen, met schimmels en planten, tot zijn rug het niet meer hield. Hij regelde zelf een baantje in de keuken van zijn favoriete Indische restaurant en werkte daar vijf jaar met veel plezier tien uur in de week. Niet genoeg om van te leven, daarom kreeg hij een gedeeltelijke uitkering. Via het project ‘van deel naar heel’ van WSP Rijswijk, vond hij recent een baan als verkeersregelaar bij ABR Infra Services, waar hij het ontzettend naar zijn zin heeft. “Eén van de eerste dagen werkte ik bij een concert van Armin van Buuren, waar ik groot fan van ben. Later die week stond ik het verkeer te regelen bij een filmopname van Netflix, fantastisch toch?”

Voor Rowan Verseput, intercedent bij ABR is motivatie van deelnemers het belangrijkst. “Iedereen bepaalt zelf hoeveel uur hij of zij werkt. We hebben ook korte diensten voor mensen die bijvoorbeeld niet zo lang kunnen staan en helpen mensen echt op maat.” Ook Mario kiest zijn eigen uren. “Ik vind het heerlijk om weer aan de slag te zijn.” Daarop reageert een meneer uit het publiek. Het valt hem op hoe vrolijk en positief alle sprekers, zowel begeleiders als deelnemers, over het werk zijn. Voor Cor een mooi moment om de ochtend af te sluiten met de woorden dat het daarom zo belangrijk is om te werken. “Je doet weer mee met de maatschappij en dat heeft een hele positieve impact op hoe je je voelt.”